“Je stelt je aan, je hebt gewoon een lage pijngrens, dit is normaal, neem maar een paracetamolletje”
Theatermaker Karlijn Kistemaker ging gedurende haar leven 17 keer naar de huisarts met ernstige buikpijnklachten. Na vele wegwuivende gebaren, pijnstillers en diëten las ze bij toeval een artikel over Birgit Schuurman. Ja, inderdaad, de zus van Katja. In het artikel vertelt Birgit dat er bij haar de chronische ziekte endometriose werd geconstateerd. In het artikel vertelt Birgit dat er bij haar de chronische ziekte endometriose werd geconstateerd. Niet lang daarna krijgt Karlijn dezelfde diagnose van een veel te vlotte arts die niks vermoedend roept: ‘Oh en heb je nog een kinderwens?’ Wat volgt is een wonderlijke reis langs weefsellandschappen, klodders koude gel, hormoonspuiten en de terugkerende vraag: wil ik een kind of wil ik dat het lukt?
1 op de 10 personen met vrouwelijke geslachtskenmerken heeft endometriose. Dat zijn bijna 500 duizend mensen in Nederland en 200 miljoen wereldwijd. Dat zijn er meer dan mensen met reuma of astma. Wat is het precies? Hoe kan het dat deze ziekte zo onbekend is? En waarom duurde het 24 jaar voordat Karlijn de diagnose kreeg?
In haar ontwapende solo Buikzwam vertelt Karlijn op droogkomische wijze over haar ervaringen met endometriose en vruchtbaarheidstrajecten. Ook doet ze verslag van de gesprekken die ze met lotgenoten voerde in sfeerloze wachtkamers en bij het Clear Blue schap van de Kruidvat.
