Nieuw West / Marien Jongewaard

‘Gaan we nog wat doen?’
‘Straks, misschien…’

Het is dag, het wordt avond. Vier jonge mannen weten dat het leven aan hen voorbij trekt. Daar, aan de andere kant van het venster, daar gebeurt het, daar is de grote stad in heftige beweging. Het is 1981 – de overheersende tinten zijn grijs en zwart en de dominante houding is ‘tegen’. Tegen de goede bedoelingen, tegen de gelijkmatigheid, tegen de hoop dat alles vanzelf beter wordt. En tegen de neutronenbom.

‘To destroy is to create.’
‘WHAMM!’

De vier vrienden maken deel uit van die bewolkte wereld – maar toch staan ze erbuiten. Ze komen niet in actie, ze doen niet met de massa mee. Liever praten ze – ze zijn dol op elkaars woorden en ze koesteren hun sensibiliteit. Wat anderen ondernemen, dat wordt door hen van kanttekeningen voorzien.

‘Nee, we gaan niets doen. Nog even niet…’