tgECHO
Een verbale slapstick in drie delen, waarin de woorden met de sprekers aan de haal gaan.
Een brandend huis, ergens in een dorp, stad, gemeente, provincie, koninkrijk of hoofdstad. Personages: Annie, Hannie, Willie. Annie is een doener, Hannie is een beetje angstig en Willie is een gezelligheidsmens.
De voorstelling gaat over een telkens weer ontsporend gesprek tussen de drie dames. Doel van het gesprek is gezelligheid, bevestiging en een rimpelloos verloop van het samenzijn, maar ze stevenen onherroepelijk af op de schroothoop van de menselijke conversatie. Het verlies van de controle over de taal en de etiquette, wordt in de muzikaalabsurdistische tekst van dichter en vertaler Erik Bindervoet genadeloos uitvergroot.
BOTTEN is een voorstelling vol herkenbaar sociaal gestuntel van drie vrouwen die er het beste van proberen te maken. Over slaapthee. Over hoe het is om iemand anders te zijn. Over hoe het is om niet om niet om niet meer uit je woorden te kunnen komen. Over weggaan. En over bijen.