DOWNLOAD PR MATERIAAL SEIZOEN 23/24:
Publiciteitstekst
Campagnebeeld © Lonneke van der Palen
VERKOOPINFORMATIE
In Vast beleven we vierentwintig uur door de ogen van een gevangenisbewaker, de celmuren en de rat die ronddoolt in de gangen. Wat betekent het om gevangen te zijn?
WIE
Vast is een samenwerking tussen schrijver Nic Bruckman en regisseur Anne Maike Mertens van collectief Nineties. Nic Bruckman schrijft vaak vanuit concrete maatschappelijke of historische gebeurtenissen, waarin hij het schijnbaar onmenselijke gedrag van mensen onderzoekt.
Nic Bruckman debuteerde in het Bellevue Lunchtheater met zijn toneeltekst Kogelvis. De voorstelling werd geselecteerd voor het Nederlands Theater Festival en speelde in een speciale bewerking Pufferfish op het VAULT Festival. Bruckman werkt deels in Londen en maakte o.a. Stones en Consumption bij het Royal Court Theatre. In 2020 maakte hij Bleeding Love in coproductie met Grand Theatre Groningen en in 2021 verscheen de lunchvoorstelling Vader en Moedertje.
Regisseur Anne Maike Mertens is mede-artistiek leider en oprichter van Nineties, een nomadisch collectief dat iconen, subculturen en tijdsgeesten onder de loep neemt en plaatst in de tijd waarin we nu leven. Dit resulteert in geëngageerde beeldende muzikale voorstellingen die veelal op locatie spelen. In 2017 won Nineties de BNG nieuwe makers prijs met de voorstelling Untitled, 2017, en in 2019 de publieksprijs met Merkel. In seizoen 2021 ontwikkelde ze het digitale online theaterplatform Nineties Lab en zette met regie voor Untitled_2021/ On All Things Earth een bijzondere (online) voorstelling neer over het afscheid van het exceptionalisme van de mens.
WAT
Schrijver Nic Bruckman werkt op dit moment als gevangenisbewaarder in Londen. Daar observeert en ervaart hij de complexiteit van opgesloten zitten. Wat betekent het om gevangen te zijn? Vast doet een poging om te ontsnappen aan ons duale denken, een onderzoek naar waar goed ook slecht is en slecht ook goed. De voorstelling vertelt één dag in de gevangenis vanuit meerdere perspectieven. We beleven deze vierentwintig uur via de ogen van een bewaker, de celmuren en een rat die ronddoolt in de gangen. Wat zegt hun leven binnen over ons leven buiten?
“You got all the time in the world here. But you ain’t got none at all.”