Waar theater tegenwoordig vaak talig en expliciet is, wil Golden Palace met de kracht van de fysieke verbeelding iets vertellen over gezamenlijkheid. Want al hebben we over van alles onze eigen mening, als het erop aankomt lijken we meer op elkaar dan we denken. We hebben dan geen behoefte aan status en materie, maar aan begrip en compassie. Dat is wat theater kan doen: mensen stimuleren zich te identificeren met de ander. Een ander die bijna net zo is als jij. 

In 1973 wordt Wunschkonzert – een van de beroemdste stukken van de Duitse toneelschrijver Franz Xaver Kroetz – voor het eerst opgevoerd. Het is een stuk dat bestaat uit louter regieaanwijzingen – dus zonder gesproken tekst. Mevrouw Rasch, de hoofdpersoon, heeft namelijk niemand om mee te praten. We zien haar op een doordeweekse avond na het werk: ze komt thuis, ze eet, ze kijkt naar het nieuws. Ze luistert naar Wunschkonzert, een radioprogramma waarin mensen voor iemand een verzoeknummer aanvragen. Ze bereidt zich voor op de volgende dag. Het lijkt een avond als alle andere. Maar het loopt niet goed af.

In 2023, precies vijftig jaar later, wordt het stuk onder de titel Verzoeknummer opnieuw geënsceneerd door de jonge regisseuse Jessie L’Herminez in een totaal nieuw concept. Jessie plaatst twee vrouwen naast elkaar op het toneel, ieder in hun eigen appartement. De ene vrouw (gespeeld door Marie Groothof) leeft in 1973, de andere vrouw (gespeeld door Lisa Groothof) in 2023.

Jessie, Lisa en Marie delen een enorme voorliefde voor slapstick en fysieke uitvergroting. Verzoeknummer wordt dan ook een virtuoze, beeldende en absurd-hilarische voorstelling over de avondrituelen van een jonge vrouw. Waar de een zich verliest in het macrameeën van een wandtapijt, duikt de ander in een zelfhulpboek over ‘creatief alleen zijn’.

Met humor en mededogen wordt het verhaal verteld van twee ontroerende vrouwenlevens –  en misschien loopt het deze keer wel goed af…